Socialiseren pups

Socialiseren van pups, hoe en waarom!

Pas geboren pups (liefst in de huiskamer) zijn blind en doof, alhoewel zij niets kunnen horen piepen en janken ze wel als ze honger hebben.
De primaire behoeften zijn melk en warmte.
Het is belangrijk om al in deze fase de pups veel in handen te nemen en je adem te laten ruiken, om ze zo vertrouwd mogelijk te maken met de menselijke geur. 

Na ongeveer 12 dagen gaan de ogen open, ze zien nog nauwelijks iets alleen verschil tussen licht en donker (contouren). In deze fase gaan ook de oren open, ze gaan op geluiden reageren en beginnen zelfstandig te plassen en zich te ontlasten.
We blijven de pups veel aanraken, betasten en tegen ons aanhouden, ook bieden we geluids prikkels aan.
Bekende huiskamer geluiden zoals tv, radio, stofzuiger, etc, maar ook een cd. Met een scala aan geluiden oa. vuurwerk, auto’s, dieren, onweer, kettingzaag, trein, kinderspeelplaats, brommers enz. enz.
 

Als de pups drie weken zijn zien ze goed, de tanden komen door een nieuwe fase breekt aan. Het voorzichtig aftasten van elkaar, onhandige hap-bewegingen, willen rennen en over je eigen poten struikelen, kwispelen.
De pups leren hoe mensen aanvoelen, eruit zien en ruiken; dit is essentieel voor hun verdere leven. Binnen het nest worden nu sociale banden aangeknoopt.
Het blijft belangrijk om je adem te laten ruiken als blijk van begroeting.
Pups doen dit ook bij nest-genoten om vast te stellen of de lucht vertrouwd is.

Pups ontwikkelen zich nu razend snel, beginnen zich onhandig te krabben omdat ze zich prettig voelen, maken knorrende geluiden na een volle buik, heffen aandoenlijk pootjes tegen elkaar op, spelen geruisloos happend in elkanders bek; maar kunnen ook huizenhoog krijsen als mama niet snel genoeg melk geeft, of het vaste voedsel waar we inmiddels mee begonnen zijn, niet snel genoeg komt.

Vanaf vier weken tot ongeveer de 12^e week is de socialisatiefase .
Alle indrukken die pups in deze tijd opdoen vergeten ze hun hele leven lang niet meer.

We gaan door met het voorgaande alleen een tandje hoger, het geluid harder, een aantal uren naar buiten, meer prikkels, veel speelgoed zoals een grote ton, tunnels, blikken ophangen aan een koord, bel aan koord, lege plastic flessen met knikkers, rammels, speelgoed zoals auto’s, een wip, geluidsmobiele, wapperende vlaggen enz enz..

Laat uw fantasie werken, dit hoeft niet veel geld te kosten, maar….. boven alles mensen, heel veel mensen en kinderen over de vloer; op hun kont tussen de pups zitten, knuffelen en aaien.
Verboden voor kinderen te rennen tussen de pups door, maar wel aaien en knuffelen, heel veel liefde, daar teren de pups de rest van hun leven op. 

Lichamelijk contact en spelletjes tussen pups onderling en mensen zijn erg belangrijk, dit is een van de redenen dat u de pup niet te vroeg uit het nest moet halen, mits goed gesocialiseerd tussen de 8 en 9 weken.

Een ander verhaal is:

Pups grootgebracht in een schuur zonder menselijk contact, die kun je beter zo vroeg mogelijk in huis hebben, maar blijven altijd min of meer asociale honden.

Bij Leo Libero en LHCN gefokte honden kunt u er van uitgaan dat dit niet voorkomt (de ene fokker zal wat meer doen dan de andere).
 

De ruimte buiten dient groot genoeg te zijn om aan spier- en spelontwikkeling te doen.
Een overdekte binnen en buitenruimte is ideaal maar niet voor iedereen weggelegd.
Ong. 50 m² is wel nodig voor 10 pups of meer, ook om het schoon en netjes te houden( pups die een horizon kunnen zien hebben een streepje voor).
Ook van belang is dat de teef zich kan afzonderen van de pups.

Tussen de 3^e en 5^e week kent de pup nauwelijks angsten, daarna wordt de pup terughoudender, vertoont angstgedrag maar herstelt zich vrij snel.
Doorgaan met prikkels en lichamelijk contact ( adem, mond, neus; een puppytong is niet vies).

Na 7 a 8 weken krijgt de natuurlijke terughoudendheid de overhand, rond deze tijd krijgt u uw pup.

Uw fokker heeft als het goed is de pups in deze fase al kennis laten maken met de geluiden van een markt, of schoolplein, autorijden, andere honden(rassen).

U gaat met uw pupje de markt op, naar een schoolplein, de stad in, een drukke verkeersweg over, bus, trein, kinderboerderij, puppy cursus, een terras…. gedoseerd, niet alles in een dag.
Liever de eerste keer langs een kermis lopen dan er overheen!

Bijna alle puppy’s vinden dit eng, dat mag als u maar niet de fout maakt om hem te troosten door middel van aaien of praten. Als u dit doet beloont u het angstige gedrag.
De pup mag best steun zoeken tegen uw been, maar niet belonen in het angstige gedrag.

Leidt hem af van datgene waar hij/zij bang voor is door middel van een koekje of en speeltje.
Leer uw pupje meteen naast u te lopen; een trekkende reu van 70 kilo is geen pretje. 

De eerste dag thuis:

(het liefst bij daglicht, zo kan hij/zij het huis verkennen)

U heeft gezorgd voor een eigen plaats een bench, mand of kleed, op een strategische plek waar niet al te veel drukte omheen is.
Als de pup aanstalten maakt om te gaan slapen lokt of brengt u hem naar zijn eigen plek.
Knuffel hem even, geef een klein snoepje en zeg plaats.

Als de pup slaapt mag hij/zij niet gestoord worden.
Kinderen hebben nogal eens de gewoonte om dan juist te gaan aaien, omdat de pup zo lekker rustig is. (Een puppykoper kreeg dit haar dochtertje van 4 jaar niet aan het verstand gepeuterd, nadat zij haar s’nachts had wakker gemaakt, vroeg de dochter boos: mamma wat doe je nu? En mamma zei dit doe je ook bij de pup in zijn slaap, toen snapte ze het.)

Een bench, een mand moet een leuke plek zijn, geen strafplek. 

Het is achterhaald om een pup de hele nacht te laten janken, ga er heen troost hem, slaap er desnoods bij. Het is erg eng zonder broers en zussen. 

Na de nacht meteen naar buiten, uitbundig prijzen als hij/zij zijn behoefte heeft gedaan. Zindelijk maken gaat erg snel als u na ieder slaapje, druk spel, een ronddraaiende beweging met de pup naar buiten gaat, en blijven belonen. De meeste pups komen krantzindelijk bij de fokker vandaan, u hoeft dan alleen maar het krantje richting buitendeur te plaatsen, zodat de pup het zelf aangeeft.

De hele opvoeding moet er op gericht zijn om de hond een gevoel van geborgenheid te geven, door middel van leiderschap en een consequente opvoeding.

Maak afspraken met het hele gezin wat wel en niet mag. Een pup onder de eettafel is niet erg, maar is het nog leuk als hij volwassen is; een pup op schoot is fijn, maar is het nog fijn als de visite met een reu van 70 kilo op schoot zit enz.

Houd contact met uw fokker!
Deze heeft vaak jarenlang ervaring, wat voor u een prangende vraag is, kan door hem/haar vaak simpel opgelost worden.

Als u met de pup naar buiten gaat neem dan een balletje en een snoepje mee, lok hem naar u toe, prijs hem uitbundig; laat hem daarna weer gaan. Maak hier een spelletje van zodat de pup leert: er is niets leuker als naar de baas komen. Doe ook verstop-spelletjes bv. achter een boom, zodat de pup leert de baas in de gaten te houden en niet andersom. 

Wandelen is belangrijk voor de spierontwikkeling, maar alles met mate!
Het lopen mag niet langer zijn dan 5 minuten per levensmaand, met een maximale tijdsduur van 25 minuten tot de leeftijd van 20 maanden. Wilt u langer wandelen, las dan een pauze in, verplicht de hond tot rust.

Na 20 maanden kunt u de hond laten röntgen voor de officiële HD foto, als de uitslag goed is kunt u uren wandelen. 

Ook moet hij leren omgaan met soortgenoten, los op een veldje leren zich onder geschikt te maken, spelen en ravotten. Niet te lang, 10 minuten is vaak al lang genoeg.

Pas op voor vieze poepveldjes in het begin ivm diarree en een nog niet complete dekking van de entingen.
Het is altijd moeilijk de eerste weken, je moet een beetje schipperen.

U blijft de baas en wint alle spelletjes; samen aan een lap trekken, als hij los laat het commando los geven, belonen met een snoepje. Spelenderwijs leren wat u van de pup verlangt.

Honden zien uw handen als een snuit, als u met uw vingers over de snuit de pup vasthoudt bootst u het gedrag na van de in de rangorde hoger gestelde en vriendelijk gestemde hond, die de snuit vasthoud en de kaken stil houd, om zo aan te geven dat hij de baas is.

De pup zal dit na apen en onze hand voorzichtig in zijn bek nemen. Pups die happen niet straffen maar afleiden met een kluifje of speeltje/lap.

U moet zeker kinderen leren hoger te staan, liggen of zitten dan de hond! Kinderen nooit alleen laten met de hond. Kinderen, vooral vriendjes, doen soms rare dingen met de hond: in de ogen prikken, aan oren trekken, er op zitten enz. vermijd dit, als u toezicht houd hoeft u zich later nooit te verwijten dat er iets mis ging.

Laat kinderen niet naar de hond toelopen, maar laat ze de hond bij zich roepen. Als hij/zij komt krijgt de hond een snoepje of een knuffel. Als hij niet komt, niets!

Laat kinderen samen met u leren commando’s te geven, zo plaatst u het kind boven de hond. Maak er een spelletje van met uw kind, het geeft veel duidelijkheid aan de hond.

Als u meerdere honden heeft zult u zien dat volwassen honden enorm veel verdragen van pups, ze trekken aan oren, sjorren aan staarten, bijten waar ze kunnen.

Na 5 a 6 maanden is dit over, de volwassen hond accepteert dit niet meer en grijpt in, veel harder dan u verwacht. De pup krijst als een speenvarken en u bent geneigd om de pup te beschermen. Niet doen, honden kunnen dit heel goed zelf duidelijk maken en bepalen zo de rangorde. 

U moet uw hond vanaf het begin leren alleen te zijn. Als hij slaapt 5 minuten naar de huiskamer; ze slapen zo licht dat ze dit heus wel door hebben, terug komen en uitbundig knuffelen. Deze periode steeds langer maken en leren dat u altijd terugkomt en knuffelt.

Belonen doet u met een hoge stem, corrigeren met een lage stem.
Commando’s moeten kort zijn en niet op elkaar lijken. Gebruik veel snoepjes en beloningen, het moet zo leuk mogelijk zijn voor baas en hond.

Leer de hond dat uw aanwezigheid bij de voerbak geen bedreiging is, maar juist iets aangenaam. Ga bij de lege voerbak zitten en leg er steeds een brokje in, terwijl u de hond aanmoedigend toespreekt. Leg daarna uw hand vol met brokjes in de lege bak. Laat de hond uit uw hand eten. De hond associeert zo uw hand bij de bak met iets prettigs. Vervolgens streelt u de hond zachtjes terwijl hij eet; zo leert hij dat dit niet bedreigend is! Als u dit enkele malen per week oefent zal de hond het niet erg vinden als u de bak wegneemt.

Eet uw hond zijn bak niet leeg, neem dan na ongeveer 5 tot 10 minuten de bak weg. Het is onhygiënisch om het voer te laten staan (vliegen etc.) en bovendien kan de hond de gevulde bak beschouwen als een object dat hij gaat bewaken. Er is niets erger dan een hond die uitvalt bij zijn bak eten.

Ook een kluifje / speeltje moet u spelenderwijs leren afpakken; geef het weer terug en zeg braaf! Pas op dat kinderen hier geen pest-spelletje van maken! 

Leer hem spelenderwijs te komen, tandjes te kijken, betast hem regelmatig, kam hem 2x in de week (liefst op tafel; u heeft dan meer overwicht op de hond). Maak er een spelletje van, later is het een status om gekamd te worden.

Puberteit

Rond een maand of 7 a 8 (een leonberger is later dan de meeste andere rassen), zal hij/zij proberen een stapje hoger in de rangorde te komen. De pup wordt ongehoorzaam, kent geen commando’s meer, probeert te domineren enz.

De puberteit duurt een maand of drie, als u in deze tijd niet consequent optreedt blijft de pup u uitproberen, desnoods tot zijn 10^e jaar!

Hij wil niets liever dan een goede baas boven zich, die het leiderschap afdwingt.

Blijf de rest van zijn leven werken, met uw hond, hij/zij zal dit zeker belonen. 

Hoe meer tijd en energie u steekt in uw pup, des te meer krijgt u later terug.

Het karakter van een kindvriendelijke fijne huisvriend is in aanleg aanwezig, aan u de taak om uw leonberger zo evenwichtig en liefdevol mogelijk op te laten groeien en dan kan ik u verzekeren: geen lievere en fijnere hond dan een leonberger. 

                       (overgenomen van site van en met dank aan: Henk van Lobenstein)